హృదయానికి మౌన భాష నేర్పిందీ బంధమే
పెనుభారం మోయమంటు నెట్టిందీ బంధమే
వ్యధ లోతు పంచుకోను వ్రాసినదీ గేయమే
కాల్చేసిన కాలమంత తొలిచేసిన గాయమే
పాలపుంత వనాలలో పరవశించు పూవునే
నక్షత్రపు నగిషీలతొ గుచ్చిందీ కాలమే
జరగనీక జ్ఞాపకాల జడివానల తడిపినది
క్షణం క్షణం మరణాన్నే చూపినదీ మౌనమే
ఎదురు పడని విజయాన్నే వెతుకుతుంది వెర్రిగా
మధువులూరు మాట కొరకు వేచినదీ వేదనే
